Viðarpillur eldsneyti er endurnýjanlegt, hreint og kostnaðarstöðugt eldsneyti úr endurnýjanlegum efnum eins og uppskerustönglum, viði, bambusvinnsluleifum og venjulegum úrgangsviði. Það er notað í miklu magni í Norður -Ameríku og Evrópu.

Þróun og nýting orku hefur alltaf verið vitni að framvindu mannlegrar siðmenningar og hefur orðið eitt af mikilvægu táknum aðlögunar manna að, nýta og umbreyta umhverfinu. Nýir valkostir í dag, svo sem vindorku, sólarorku, lífmassa orku, jarðhitaorku osfrv., Hefur komið hver á fætur annarri og nýtingartækni þeirra verður meira og þroskaðri. Meðal þeirra hefur lífmassa orka sýnt einstaka kosti hvað varðar hagkvæmni, hagkvæmni og breidd og er talin vera nýja orkan með flestar horfur á stórum stíl iðnaðarþróunar á næstu 30-50 árum.

Þróun trépillueldsneytis upprunnin í orkutímabilinu í Bandaríkjunum á áttunda áratugnum. Á þeim tíma komu hráefni aðallega frá viðarúrgangi frá verksmiðjum eins og húsgögnum og pappír. Orkan sem myndast var notuð til að skipta um rafmagn, eldsneyti, jarðefnaeldsneyti osfrv.

Til að bjarga jarðgasi og olíu skaltu draga úr CO2 og SO2 losun, það er beitt kröftuglega beitt notkun viðarpellueldsneytis og veitt viðeigandi niðurgreiðslur. Nokkrum eldsneyti sem framleiðir kraft og hita hefur verið skipt út fyrir viðarpellueldsneyti. Að auki hefur hækkun olíu- og jarðgasverðs einnig stuðlað mjög að þróun viðarpellueldsneytis.

Lífmassa pelletizerinn getur gert uppskeru úrgang eins og kornkolbos, hveiti strá, úrgangsviður, greinar, hrísgrjónahýði, hnetuskel, nautgripa- og sauðfjáráburð og aðrar ræktun í kögglar til að veita hitaheimildir fyrir borgir, lífmassavirkjanir, kögglaframkvæmdir, tóbaksverksmiðjur, kiln verksmiðjur, lágkolefni samfélög osfrv.